De inschrijvingen verliepen vlot en we konden al gauw aan onze opwarming beginnen. Op de site stond te lezen dat het een heuvelachtig parcours was en dat was niet gelogen. Het begon al onmiddellijk met een beklimming van bijna 800 m en een hoogteverschil van meer dan 25 m. De rest van het parcours was het aangenaam lopen tussen de velden over golvende wegen.
We hadden ons voorgenomen om ons strikt aan ons schema te houden en te lopen aan 5 min/km. De langste afstand was ‘ongeveer’ 18 km, in dit geval 5 ronden van 3625m. Bijgevolg moesten we 5 maal de beklimming doen (of 7 maal als je de opwarming en het uitlopen meetelt :-).
Ons tempo zat van in het begin goed en we liepen erg makkelijk. We hadden wel last van een hijger die zich constant door ons uit de wind liet zetten. Na 3 ronden was het beste bij de meeloper er echter af en liet hij voor het eerst een gaatje vallen. Hij kwam nog even terug aansluiten maar in de laatste ronde moest hij er definitief af.
Iets later kwam een seingever op de motor ons melden dat ik als eerste dame liep. Het is uitzonderlijk dat vrouwen in een jogging aandacht krijgen. Maar het typeert wel de organisatie die wat ons betreft nagenoeg perfect was. Zo bleef iedereen hier ook geduldig op post tot de laatste loper was aangekomen en dit in tegenstelling tot Waarbeke, waar het parcours al werd vrijgegeven terwijl er nog deelnemers aan het lopen waren.
De uitslag van Herfelingen loopt 2012 staat bij de uitslagen.
Lees meer op Editiepajot.