Woensdag na het werk togen we naar Wanze, met een bang hartje wat het verkeer en het weer betrof. De Brusselse ring zat al van kort na de middag volledig vast en dus kozen we voor een alternatieve route over Nijvel, Charleroi en Namen. Dat ging aanvankelijk heel goed tot bij wegenwerken kort voor Namen een zevental wagens iets te dicht tegen mekaar gingen rijden.
Desondanks geraakten we op tijd ter plaatse. Parkeren en inschrijven ging vlot. Kort voor 20 uur stonden we aan het vertrek waar we vaststelden dat de inschrijvingen nog steeds aan de gang waren. De start werd daarom met een kwartier uitgesteld. Opeens werd ook de startplaats verlegd en zelfs over de richting waarin we dienden te vertrekken ontstond er verwarring. Uiteindelijk vertrokken we in de andere richting dan voorzien om na 50 meter… te passeren aan de oorspronkelijke startplaats. Waalse humor?
Het parcours bevatte teveel saaie stukken goed verlicht asfalt. Gelukkig konden we hier en daar toch ons hartje ophalen met pittige trail stukjes waar ons lampje goed van pas kwam. Naar het einde toe begon ik weer mannelijke deelnemers in te halen.
We verloren nog wat tijd (en een plaats) doordat we bij de doorgang van een camping het spoor bijster raakten. Iets verderop werd dat van die plaats echter weer goed gemaakt :-).
We finishten in 4:03:40. Jammer genoeg was de organisatie niet in staat om me te informeren met betrekking tot mijn positie in de wedstrijd. In de uitslag hebben we achteraf kunnen vaststellen dat ik 3e vrouw was. Op de foto’s van Claudine is maar 1 dame op de prijsuitreiking te zien. Het is een fenomeen dat we ondertussen al kennen: vele organisaties voorzien een podium (niet allemaal hé Wisken :-)) maar (vrouwelijke?) atleten worden bij aankomst niet verwittigd…
Hoewel de trail op zich ons geen ‘wauw’ gevoel gaf, kijken we toch tevreden terug op een geslaagde training.
Zie uitslag. Meer foto’s onderaan en bij albums. Vincent heeft gefilmd dus kijk binnenkort zeker eens bij videos.