Om 7 uur rept Willem zich naar het station in een poging om een (overbevraagde) huurfiets te bemachtigen. Met wat overtuigingskracht lukt hem dat nog ook.
Noodgedwongen neem ik afscheid van Willem die wat verderop – uit de drukte – plaats neemt. Ik stel me op in het vak van de wedstrijdlopers. Na het Nederlandse volkslied klinkt om half elf het startschot. We gaan samen met de halve marathon van start.
Ik zoek mijn tempo. De eerste kilometer is wat traag met 4’43. Daarna volgen kilometers in het beoogde tempo van 4’35. Het loopt redelijk maar ik heb geen wow gevoel. Het pak valt geleidelijk uit mekaar en er komt wat ruimte vrij.
Na een kilometer of 7 komt een man naast me fietsen met een bordje op zijn fiets “3e vrouw 42 KM”. Ik denk bij mezelf "die zal wel niet goed geteld hebben”. Ik blijf me concentreren op mijn tempo en trek er mij weinig van aan.
Ik kan jammer genoeg mijn tempo niet volhouden. Het is voor mij veel te warm. Na 15 kilometer heb ik zin om op te geven. Een toptijd lopen zal vandaag niet lukken. Ik beslis de knop in mijn hoofd om te draaien en een trager tempo te zoeken zodat ik nog comfortabel kan uitlopen. Ik probeer te genieten. Hier en daar zijn de straten leuk versierd en er is veel ambiance maar er zijn ook ellenlange stukken waar ik helemaal alleen loop.
Na 17 kilometer word ik ingehaald door een andere dame. De fietser laat mij achter. Ik loop kilometers rond de 5 minuten. Vanaf kilometer 20 krijg ik terug een beter gevoel maar veel versnellen lukt niet. De zon maakt me loom.
Halfweg kom ik door in 1u40. Gelukkig is Willem mee want een bevoorrading om de 5 kilometer is bij dit weer echt te weinig voor mij. Ik zal over de ganse marathon 2,5 liter drinken.
Vanaf kilometer 30 krijgen veel lopers het moeilijk. Sommige beginnen te wandelen, anderen zijn echt aan het zwalpen. De zon haalt haar slag thuis. Ik ben blij dat ik nog steeds loop. Ik kan zelfs lachen als een vrouw haar man aanmoedigt door te zeggen dat het maar zes kilometer meer is en die man daarop geïrriteerd antwoordt dat het nog zeven kilometer is. Ik haal de ene loper na de andere in. Dat geeft moed maar de snelheid opdrijven lukt niet. Integendeel, ik word opnieuw ingehaald door een vrouw.
Met nog 1000 meter te gaan, komen we terug in het centrum. Willem wijst mij er op dat er nog een vrouw (Veerle Hofman) aankomt. Plots wordt het weer heel druk als lopers van een korte afstand zich bij ons voegen. Het is zigzaggen en Veerle haalt mij niet meer in. Toch staat ze in de uitslag net voor mij op basis van haar netto tijd.
Ik finish in 3:33:01. Tevreden kan ik hier niet over zijn. De voorbereiding verliep nochtans perfect. Dat er geen haas was speelde ook geen rol want in Berlijn liep ik zonder haas al 3u15. Het was vandaag gewoon te warm voor mij.
Het voordeel is dat ik sneller zal hersteld zijn en zo de ontgoocheling sneller zal kunnen doorspoelen.
Zie uitslag.