We zien veel bekende gezichten en op de terugweg van de inschrijvingen lopen we Wisken en vriendin Maaike tegen het lijf.
Om tien uur vertrekken de eerste lopers voor 4 ronden van iets meer dan 11 kilometer. Wij hebben gekozen voor drie ronden en starten een half uur later. De start wordt origineel gegeven door het ontkurken van een fles Cava. De lopers achteraan hebben er waarschijnlijk niets eens iets van gemerkt. De zon schijnt en het is aangenaam loopweer.
Het is niet de bedoeling om voluit te gaan en Ik probeer een zo constant mogelijk tempo aan te houden. Door de vele modderstroken is dat echter niet altijd evident en ik ben continu op zoek naar het meest beloopbare spoor in dit mooie stukje natuur. De eerste ronde leggen we af in 1u04’.
Zo komen we bij het begin van de tweede ronde achter de lopers terecht die gekozen hebben voor 1 ronde en die een uur na ons zijn gestart. We moeten nu nog meer slalommen en banen ons verschillende kilometers lang een weg tussen de massa. De ondergrond komt er steeds slechter bij te liggen. Maar ook de tweede ronde leggen we af we in 1u04’.
Dan beginnen de inspanningen stilaan hun tol te eisen en de derde ronde wordt zoals verwacht de zwaarste. De goed beloopbare stroken zijn schaars. Ik zak diep weg in de modder en mijn benen worden moe. Vanaf kilometer 26 krijg ik het ook mentaal zwaar. Op sommige plaatsen is er voor mij geen doorkomen meer aan. We verliezen behoorlijk wat tijd in die laatste ronde maar ik denk dat dat bij iedereen wel het geval zal geweest zijn. We finishen in 3u18’ voor 34,4km. Niet slecht voor een lange duurloop.
Als beloning krijgen we elk een fles cava. Ik had liever een doos cuberdons gekregen, maar die waren helaas allemaal al uitgedeeld aan de deelnemers op de kortere afstanden. Jammer ook dat de heren al de douches inpalmden maar verder was dit een heel leuke natuurloop met een prima organisatie!
Zie uitslag.
Foto van Ines Creel.