Voor een eerste editie was de organisatie behoorlijk professioneel en er heerste een gezellige sfeer op het grasveld waar iedereen zat te genieten van het heerlijke zonnetje. Kort voor 18 uur werden de deelnemers aan de 30 km verzocht om zich naar de start te begeven. Er werd afgeteld en na een krachtig fluitsignaal zetten we ons in beweging.
Mildred Haans schoot er als een pijl vandoor en verdween al snel uit ons zicht. 6 kilometer verder dook ze echter ineens terug achter ons op en een paar kilometer verder diende ze nogmaals op haar passen terug te keren.
Het parcours was behoorlijk pittig en kan nog het best omschreven worden als een bebost motorcross-terrein: korte maar nijdige hellingen volgden elkaar in een snel tempo op en de paadjes zaten vol putten en bulten.
Net voor de doorkomst op het pleintje halfweg, werd ik even voorbijgestoken door Sofie Hermans. Omdat zij stopte bij de bevoorrading en ik niet, zat ik echter onmiddellijk terug op mijn positie.
Stilaan werd duidelijk dat de marathon van vorige week (na La Grimace en de halve marathon in Nijlen) nog niet helemaal uit mijn benen was. De loopstukken gingen nog redelijk vlot maar bij het bergop lopen kreeg ik steeds meer last van verzuring.
Enkel wat de signalisatie betreft zijn we iets minder enthousiast. We hebben verschillende mensen verkeerd zien lopen. Zelf hebben we ook een aantal keren moeten gokken of begonnen we na een paar honderd meter te twijfelen of we nog wel goed zaten. Bovendien bleek de GPX track die we van de website hadden gehaald niet overeen te komen met het parcours. Dit kan dus nog iets beter.
Zie uitslag. Meer foto's onderaan.